Search This Blog

Followers

Εταιρια - Company

Τα ΦΥΤΩΡΙΑ DELTA – TREES ΕΠΕ είναι επιχείρηση με ευρείες δραστηριότητες στον κλάδο της παραγωγής – εμπορίας - αντιπροσωπείας καλλωπιστικών φυτών και δένδρων. Σκοπός της εταιρείας είναι η προμήθεια φυτών ιδιαίτερα μεγάλης ανάπτυξης στον δημόσιο τομέα, σε φυτώρια , σε εταιρείες πρασίνου, ξενοδοχειακές μονάδες ,σε ιδιώτες ,είτε από παραγωγική διαδικασία είτε από εισαγωγές σε συνεργασία η αντιπροσωπεία με τους μεγαλύτερους οίκους του εξωτερικού. Η εταιρία DELTA – TREES ΕΠΕ διαθέτουν κάθετες μονάδες παραγωγής φυτών στη γη, σε ιδιόκτητες εκτάσεις άνω των 100.000 τμ με συνεχείς βελτιώσεις και αυξητικές τάσεις, στην ευρύτερη περιοχή του ΑΣΤΑΚΟΥ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ. Η επιχείρηση εκτός της παραγωγικής και εμπορικής διαδικασίας ειδικεύεται στην μεταμόσχευση όλων των ενηλίκων αλλά ταυτόχρονα και σπανίων δένδρων. Η περικοπή η μεταμόσχευση η μεταφορά και η εκφόρτωση αυτών των δένδρων απαιτούν συγκεκριμένες τεχνικές πού υπονοούν υψηλή τεχνογνωσία και μεγάλη εμπειρία. DELTA–TREES LTD company is a business with expanding activities in the field of production trading and representation of ornamental plants and trees. Purpose of the company is the supply of plants of high growth in the public section, in plants companies, hotel units, in faculties or from productive procedure or from imports in cooperation or represent with the biggest companies of exterior. DELTA – TREES LTD nurseries dispose integral production units of plants in owned areas over 100.000 m2 with continuous improvements and increasing tensions located in the area of Astakos Etoloakarnanias. The business except the production and trading procedure is being specialized in eradication of all the adults as well as rare trees. The retrenchment, eradication, transportation and unloading of these trees demands specific techniques which undermining high technical knowledge and big experience.

ΦΛΑΜΟΥΡΙΑ - Τήλιον (Tillia)

Αναρτήθηκε από ΦΥΤΑ ΦΥΤΩΡΙΑ ΔΕΛΤΑ NURSERIES DELTA TREES LTD Πέμπτη 28 Απριλίου 2011 0 σχόλια

Οικογένεια : Τιλιίδες (Tiliaceae)

Σινώνυμο : Φιλύρα
Κοινά ονόματα : φλαμούρι, τίλιο, λίπα, φιλουριά

Είναι γνωστό γύρω στα 30 είδη, που ανήκουν σ’αυτό το γένος. Πρόκειται για δέντρα και σπάνια θάμνους που κατάγονται από τις εύκρατες και δροσερές περιοχές του βόρειου ημισφαιρίου και ιδιαίτερα της Ευρώπης και της Αμερικής. Έχουν ευθύ κορμό που μπορεί να φτάσει σε ύψος 30μ και μερικές φορές σε περίμετρο 4-5μ. Η «κόμη» είναι πλατιά και μοιάζει κάπως με πύργο. Χάρη σ’αυτό το χαρακτηριστικό που τονίζεται στις καλλιέργειες σε γραμμές, η φλαμουριά χρησιμοποιείται συχνά στις δενδροφυτεύσεις των δρόμων με μοναδικό αντίπαλο τον πλάτανο δέντρο επίσης εντυπωσιακό αλλά πιο ανθεκτικό στη μολυσμένη ατμόσφαιρα των πόλεων. Παρ’ολο που μπορεί να σχηματίσει πραγματικά δάση η φλαμουριά συναντάται συνήθως σαν μεμονωμένο δέντρο στις ζώνες της οξιάς και της καστανιάς. Σαν διακοσμητικό δέντρο είναι μάλλον περιζήτητο και βασικό στοιχείο όλων σχεδόν των κήπων και των πάρκων των πόλεων.
Πρόκειται για φυλλοβόλο δέντρο με μεγαλύτερα ή μικρότερα φύλλα ανάλογα με το είδος που έχουν πάντα το χαρακτηριστικό σχήμα της κούπας της τράπουλας. Έχουν μακρύ μίσχο εμφανείς νευρώσεις και οδοντωτή παρυφή. Τα λουλούδια είναι ενωμένα σε κρεμάμενους βότρεις που στηρίζονται σ’έναν μίσχο ο οποίος ξεκινάει από το κέντρο ενός χαρακτηριστικού μεμβρανώδους βρακτείου σε σχήμα λογχοειδές.

Tilia Argentea.
 Τα λουλούδια σε χρώμα άσπρο-κίτρινο δεν είναι ούτε μεγάλα ούτε πολύ εμφανή αλλά είναι συμμετρικά με πέντε πέταλα, πέντε σέπαλα, πολυάριθμους στήμονες, έναν κεντρικό ύπερο και έχουν μεθυστικό άρωμα. Είναι πλούσια σε νέκταρ γι’αυτό και προσελκύουν τις μέλισσες που παράγουν ένα μέλι με ιδιαίτερη γεύση. Τα λουλούδια της φλαμουριάς κομμένα και ξεραμένα μαζί με το βράκτειο από το οποίο κρέμονται, χρησιμοποιούνται ευρύτατα στη βοτανοθεραπευτική. Περιέχουν ένα αιθέριο έλαιο, βλέννες και φλαβογλυκοζίδια. Είναι λοιπόν κατάλληλα για την Παρασκευή αφεψημάτων, τα οποία έχουν σπασμολυτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες και ανακουφίζουν τις ασθένειες των αναπνευστικών οδών. Τα φύλλα αντίθετα είναι κατάλληλα για την Παρασκευή μαλακτικής λοσιόν. Οι καρποί, μικροί και σκληροί έχουν καστανό χρώμα και περικλείουν έναν μόνο σπόρο. Το φθινόπωρο πέφτουν από το δέντρο μαζί με τον ποδίσκο και το μεμβρανώδες βράκτειο.

Είδη και ποικιλίες
Τίλιον το αμερικανικόν (Tillia americana). Είδος αυτοφυές και διαδομένο στις κεντρικές και ανατολικές περιοχές των Η.Π.Α όπου μπορεί να φτάσει σε ύψος 40μ. Όταν καλλιεργείται παίρνει μικρότερες διαστάσεις. Το είδος αυτό μεταφέρθηκε στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα και από τότε καλλιεργείται κυρίως σαν διακοσμητικό είδος. Κατάλληλο για εδάφη υγρά αυτό το είδος έχει μεγάλα φύλλα, λεία και βαθυπράσινα. Ανθίζει στις αρχές του Ιουνίου.
Τίλιον το καρδιόφυλλον (Tillia cordata) Μικρότερο από το προηγούμενο είδος έχει «κόμη» διαφόρων σχημάτων μερικές φορές απλωτή και άλλοτε συμπαγή και προεκτεινόμενη προς τα επάνω. Εξάλλου τα φύλλα είναι πιο μικρά, βαθυπράσινα, λεία και γυαλιστερά στην επάνω επιφάνεια και γλαυκοπράσινα στην κάτω. Η έλλειψη υγρασίας τυπικό φαινόμενο της πεδιάδας και προπάντων των δρόμων της πόλεως μπορεί να προκαλέσει πρώιμη πτώση των φύλλων. Καταγόμενο από βουνά όχι πολύν ψηλά και διαδομένο σ’όλη την Ευρώπη αυτό το είδος της φλαμουριάς προσαρμόζεται σε πυριτικά εδάφη. Ανθίζει τον Ιούνιο-Ιούλιο.
Τίλιον το έμμισχον (Tilia petiolaris) Το είδος αυτό της ασημόχρωμης φλαμουριάς έχει «κλαίουσα κόμη» και απαντά αυτοφυές στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Έχει κλαδιά ασύμμετρα μισολυγισμένα προς τα κάτω και φύλλα που κρέμονται από μακρύ μίσχο.
Τίλιον το πλατύφυλλον (Tilia platyphyllos) Είναι το πιο διαδεδομένο είδος στην Ευρώπη και σαν διακοσμητικό αλλά και σαν αυτοφυές. Το συναντάμε σ’ολη την Ευρώπη στις περιοχές με λόφους και χαμηλά βουνά προπάντων στις κοιλάδες σε ζώνες υγρές και σε εδάφη κατά προτίμηση αργιλώδη, πλούσια σε άλατα, υγρά αλλά μαλακά. Με διαστάσεις μεγαλύτερες από το Τίλιον το καρδιόφυλλον (T.cordata) το είδος αυτό ξεχωρίζει επίσης επειδή τα νεαρά κλαδιά του είναι σκεπασμένα μ’ένα λεπτό χνούδι. Τα φύλλα μεγάλα καρδιόσχημα και πολύ μυτερά έχουν έντονο πράσινο χρώμα στην επάνω επιφάνεια και πιο ανοιχτό με άσπρο χνούδι στις άκρες των νευρώσεων στην κάτω. Ανθίζει στο τέλος του Μαΐου.
Τίλιον το εριώδες (Tilia tomentosa). Καταγόμενη από την ανατολική Ευρώπη και αυτοφυόμενη σήμερα σ’ολο το νοτιοανατολικό τμήμα της Ευρώπης και τη Μικρά Ασία η ασημόχρωμη φλαμουριά αντέχει περισσότερο στην ξηρασία, στην έλλειψη ατμοσφαιρικής υγρασίας και στην μόλυνση των πόλεων, σε σύγκριση με όλα τα προηγούμενα είδη. Επιβλητική με την πυραμιδοειδή «κόμη της» και τα εύρωστα κλαδιά της, μπορεί να φτάσει σε ύψος 30μ. Τα νεαρά κλαδιά είναι σκεπασμένα με πυκνό χνούδι όπως επίσης και η κάτω επιφάνεια των φύλλων που μοιάζει σχεδόν άσπρη κάνοντας αυτό το είδος να ξεχωρίζει και από μακριά.


Tilia Platyphyllos.
Κάπου στην Ευρώπη σε !!!!!!!! σοβαρά
 Φυτώρια, γιά σοβαρές κατασκευές τοπίου 
 Τεχνική της καλλιέργειας
Η φλαμουριά προτιμάει εδάφη ασβεστώδη, ελαφρά, αργιλώδη όχι συμπαγή πλούσια σε άλατα, βαθιά, υγρά, αλλά με καλή αποστράγγιση. Προσαρμόζεται σε κλίματα εύκρατα δροσερά και υγρά.
Σε νεαρή ηλικία είναι πιο ευαίσθητη στον παγετό και την ξηρασία αλλά μεγαλώνοντας αυξάνεται και η ανθεκτικότητα της παρ’ολο που μπορεί να υποστεί ζημιές (πρόωρη πτώση ή αποξήρανση των φύλλων) από έλλειψη ατμοσφαιρικής υγρασίας. Γι’αυτό ακριβώς πρέπει να θυμάστε ότι τα χνουδωτά είδη έχουν μεγαλύτερη αντοχή. Αντέχει ακόμα και σε σκιερά μέρη κυρίως στη νεαρή ηλικία, αλλά ευδοκιμεί και σε ηλιόλουστες θέσεις όπου μπορεί ν’αναπτύξει μια πλατύτερη «κόμη».
Η φλαμουριά αντέχει πολύ καλά τα κλαδέματα ακόμα και τα πολύ «αυστηρά» και είναι σε θέση ν’αναπτύξει νέους δυνατούς βλαστούς. Μερικές φορές όμως αυτή η ικανότητα θεωρείται μειονέκτημα γιατί σχηματίζονται πολλά κλαδιά και στη βάση του κορμού ο οποίος παραμορφώνεται και αποκτά μια όψη εξαιρετικά αντιαισθητική. Στην περίπτωση που δέντρα είναι άρρωστα ή έχουν υποστεί ζημιές συχνά ένα κορυφολόγημα ή ένα «αυστηρό» κλάδεμα μπορεί να καλυτερεύσει αποφασιστικά την κατάσταση. Η φλαμουριά μπορεί να κλαδευτεί ακόμα και σύριζα οπότε υποβοηθείται ο σχηματισμός πολυάριθμων στελεχών μικρής διαμέτρου αντί για ένα μόνο χοντρό κορμό.

Ζωικοί εχθροί και ασθένειες
Από τους πιο γνωστούς ζωικούς εχθρού που προσβάλλουν τη φλαμουριά τη πρώτη θέση έχουν σίγουρα οι αφίδες οι οποίες το καλοκαίρι καλύπτουν τα φύλλα με μια ζαχαρώδη ουσία όμοια με μέλι (ονομάζεται μελιτούρα) που στάζει σε λεπτότατες σταγόνες κάτω από το δέντρο.
Δεν υπάρχει τρόπος ριζικής καταπολεμήσεως αυτών των μολύνσεων εκτός από το να χρησιμοποιήσει κανείς είδη ανθεκτικά σ’ αυτές τις προσβολές. Αν οι αποικίες των αφίδων είναι εκτεθειμένες μπορείτε να καταφύγετε στις σοβαρότερες περιπτώσεις σε ψεκασμό με φυτοφάρμακα που έχουν σαν βάση τη νικοτίνη ή το Μαλάθειο.

Πολλαπλασιασμός
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο, σε σπορεία με χώμα γόνιμο και μαλακό όπου το φυτό μένει για δύο χρόνια και κατόπιν μεταφυτεύεται στο φυτώριο. Επίσης πολλαπλασιάζεται με μόσχευμα σε ανάλογο μείγμα (ακόμα και μεγάλα κλαδιά 3-4μ ύψους με 5-6 εκατ. διάμετρο αν φυτευτούν στην οριστική θέση στο τέλος του χειμώνα ριζώνουν πολύ εύκολα.

| | edit post

ΚΕΡΚΙΣ - ΚΕΡΚΙΔΑ-ΚΟΥΤΣΟΥΠΙΑ (Cercis siliquastrum)

Αναρτήθηκε από ΦΥΤΑ ΦΥΤΩΡΙΑ ΔΕΛΤΑ NURSERIES DELTA TREES LTD Κυριακή 10 Απριλίου 2011 0 σχόλια

ΚΕΡΚΙΣ - ΚΕΡΚΙΔΑ (Cercis)


Οικογένεια : Παπιλιονιδών ή Ψυχαθών (Papillionaceae)

Κοινό όνομα : Κουτσουπιά δέντρο του Ιούδα

(Judas Tree - Albero di Juda – Arbol del Amor )

Γένος με 7 είδη φυλλοβόλων δέντρων. Οι διακλαδώσεις είναι ελικοειδείς και τα λουλούδια εμφανίζονται στα τέλη της ανοίξεως πριν από τα φύλλα. Το είδος που καλλιεργείται περισσότερο διαδομένο σ’ολες τις μεσογειακές περιοχές είναι η Κερκίς ή κερατονιοειδής (Cercis siliquastrum).

Είδη και ποικιλίες

Κερκίς η καναδική (Cercis canadensis). Το είδος αυτό που προέρχεται από τη βόρεια Αμερική, όπου φυτρώνει μόνο-του φτάνει το ύψος των 6-8μ. Έχει ζωηρά πράσινα φύλλα και ανοιχτά ροζ λουλούδια. Αντέχει αρκετά καλά στο κρύο. Η ποικιλία «Λευκή» (Alba) έχει άσπρα λουλούδια.


Δυο χιλιάδες μικρές Κουτσουπιές ετοιμες
για να φυτευθούν στά φυτώριά μας.
 Κερκίς η βορτυοειδής (Cercis racemosa). Το δέντρο αυτό που κατάγεται από την Κίνα έχει ύψος 8-10μ. Γενικά είναι αρκετά ανθεκτικό αλλά ευαίσθητο στο κρύο. Τα φύλλα είναι βαθυπράσινα με την κάτω επιφάνεια σκεπασμένη από λεπτό χνούδι. Τα λουλούδια είναι ενωμένα σε μεγάλους βότρεις κρεμάμενους προς τα κάτω σε έντονο ροζ χρώμα.

Κερκίς η κερατονιοειδής (Cercis silliquastrum). Είναι η κοινή κουτσουπιά ή δέντρο του Ιούδα που ονομάζεται έτσι επειδή σύμφωνα με την παράδοση ο Ιούδας αφού πρόδωσε το Χριστό κρεμάστηκε στα μαύρα, ελικοειδή κλαδιά του. Έχει ύψος 4-6μ και κατάγεται από τη Μέση Ανατολή. Ο κορμός συχνά κυρτός είναι πολύ ελικοειδής και χωρίζεται αρκετά κοντά στο έδαφος σε χοντρά κλαδιά ακανόνιστου σχήματος. Η φλούδα είναι μαύρη και παρουσιάζει ρωγμές. Τα πιο νεαρά κλαδιά είναι σκούρα κόκκινα. Η «κόμη» (διαμέτρου 3-4,5μ) είναι πλατιά. Τα φύλλα πράσινα-μπλέ έχουν σχήμα καρδιάς ή νεφρού και μακρύ μίσχο. Το φύλλωμα δεν είναι πυκνό και τα κλαδιά διακρίνονται εύκολα. Τα λουλούδια πολύ όμορφα έχουν ροζ –πορφυρό χρώμα μήκους 0,5-1εκατ και είναι ενωμένα σε μικρές ομάδες. Ανοίγουν το Μάιο απευθείας από τα κλαδιά πριν εμφανιστούν τα φύλλα. Η ανθοφορία είναι άφθονη. Το καλοκαίρι σχηματίζονται οι καρποί που είναι πεπλατυσμένοι χέδροπες, κρεμαστοί μήκους 7-10 εκατ αρχικά πράσινοι και ύστερα όταν ωριμάσουν καφέ. Περιέχουν καμιά δεκαριά μαύρους σπόρους με ωοειδές σχήμα και μένουν στο φυτό ως την επόμενη άνοιξη. Η κουτσουπιά καλλιεργείται κυρίως για την όμορφη ανθοφορία της. Μια από τις ωραιότερες ποικιλίες της είναι η «Λευκή Δύση» (Alba West) με άσπρα λουλούδια.

Κέρκις η σινική (Cercis sineusis). Κατάγεται από την Κίνα και την Ιαπωνία και μπορεί να φτάσει το ύψος των 15μ αλλά δεν είναι πολύ εύρωτη. Συχνά παίρνει τη μορφή πολύ απλωτού δενδρυλλίου. Τα φύλλα μάλλον δερματώδη είναι γυαλιστερά πράσινα και το φθινόπωρο γίνονται κίτρινα. Τα λουλούδια είναι ρόζ-μοβ με λίγες ή πολλές άσπρες ραβδώσεις. Είναι πολύ ευαίσθητη στο κρύο και μπορεί να καλλιεργηθεί στο ύπαιθρο μόνο στις ζεστές περιοχές.

Τεχνική της καλλιέργειας

Η κερκίς αναπτύσσεται καλά σε όλες τις μεσογειακές χώρες. Φυτεύεται τον Οκτώβριο ή το Μάρτιο-Απρίλιο σε όλα τα έδάφη του κήπου αλλά είναι προτιμότερα τα ελαφρά, αμμώδη ή ασβεστώδη. Φυτεύεται σε ζεστή και ηλιόλουστη θέση επειδή δεν αντέχει πολύ στο κρύο κυρίως όταν είναι σε νεαρή ηλικία. Μπορεί να φυτευτεί κατά μικρές ομάδες μεμονωμένη ή σε γραμμές.

Πολλαπλασιασμός

Μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπόρο. Η σπορά γίνεται τον Μάρτιο σε δοχεία τοποθετημένα σε κασόνια. Όταν τα φυτά είναι αρκετά μεγάλα για να μεταφυτευτούν τοποθετούνται σε γλάστρες που παραχώνονται στο ύπαιθρο σε φυτώριο (καλό είναι να κόβεται η άκρη της ρίζας). Ύστερα από δύο χρόνια μπορούν να φυτευτούν στην οριστική τους θέση. Μερικές ποικιλίες μπορούν να πολλαπλασιαστούν και με μοσχεύματα που λαμβάνονται από ποώδεις βλαστούς.

| | edit post

ΦΛΑΜΟΥΡΙΑ - Τήλιον (Tillia)

Οικογένεια : Τιλιίδες (Tiliaceae)

Σινώνυμο : Φιλύρα
Κοινά ονόματα : φλαμούρι, τίλιο, λίπα, φιλουριά

Είναι γνωστό γύρω στα 30 είδη, που ανήκουν σ’αυτό το γένος. Πρόκειται για δέντρα και σπάνια θάμνους που κατάγονται από τις εύκρατες και δροσερές περιοχές του βόρειου ημισφαιρίου και ιδιαίτερα της Ευρώπης και της Αμερικής. Έχουν ευθύ κορμό που μπορεί να φτάσει σε ύψος 30μ και μερικές φορές σε περίμετρο 4-5μ. Η «κόμη» είναι πλατιά και μοιάζει κάπως με πύργο. Χάρη σ’αυτό το χαρακτηριστικό που τονίζεται στις καλλιέργειες σε γραμμές, η φλαμουριά χρησιμοποιείται συχνά στις δενδροφυτεύσεις των δρόμων με μοναδικό αντίπαλο τον πλάτανο δέντρο επίσης εντυπωσιακό αλλά πιο ανθεκτικό στη μολυσμένη ατμόσφαιρα των πόλεων. Παρ’ολο που μπορεί να σχηματίσει πραγματικά δάση η φλαμουριά συναντάται συνήθως σαν μεμονωμένο δέντρο στις ζώνες της οξιάς και της καστανιάς. Σαν διακοσμητικό δέντρο είναι μάλλον περιζήτητο και βασικό στοιχείο όλων σχεδόν των κήπων και των πάρκων των πόλεων.
Πρόκειται για φυλλοβόλο δέντρο με μεγαλύτερα ή μικρότερα φύλλα ανάλογα με το είδος που έχουν πάντα το χαρακτηριστικό σχήμα της κούπας της τράπουλας. Έχουν μακρύ μίσχο εμφανείς νευρώσεις και οδοντωτή παρυφή. Τα λουλούδια είναι ενωμένα σε κρεμάμενους βότρεις που στηρίζονται σ’έναν μίσχο ο οποίος ξεκινάει από το κέντρο ενός χαρακτηριστικού μεμβρανώδους βρακτείου σε σχήμα λογχοειδές.

Tilia Argentea.
 Τα λουλούδια σε χρώμα άσπρο-κίτρινο δεν είναι ούτε μεγάλα ούτε πολύ εμφανή αλλά είναι συμμετρικά με πέντε πέταλα, πέντε σέπαλα, πολυάριθμους στήμονες, έναν κεντρικό ύπερο και έχουν μεθυστικό άρωμα. Είναι πλούσια σε νέκταρ γι’αυτό και προσελκύουν τις μέλισσες που παράγουν ένα μέλι με ιδιαίτερη γεύση. Τα λουλούδια της φλαμουριάς κομμένα και ξεραμένα μαζί με το βράκτειο από το οποίο κρέμονται, χρησιμοποιούνται ευρύτατα στη βοτανοθεραπευτική. Περιέχουν ένα αιθέριο έλαιο, βλέννες και φλαβογλυκοζίδια. Είναι λοιπόν κατάλληλα για την Παρασκευή αφεψημάτων, τα οποία έχουν σπασμολυτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες και ανακουφίζουν τις ασθένειες των αναπνευστικών οδών. Τα φύλλα αντίθετα είναι κατάλληλα για την Παρασκευή μαλακτικής λοσιόν. Οι καρποί, μικροί και σκληροί έχουν καστανό χρώμα και περικλείουν έναν μόνο σπόρο. Το φθινόπωρο πέφτουν από το δέντρο μαζί με τον ποδίσκο και το μεμβρανώδες βράκτειο.

Είδη και ποικιλίες
Τίλιον το αμερικανικόν (Tillia americana). Είδος αυτοφυές και διαδομένο στις κεντρικές και ανατολικές περιοχές των Η.Π.Α όπου μπορεί να φτάσει σε ύψος 40μ. Όταν καλλιεργείται παίρνει μικρότερες διαστάσεις. Το είδος αυτό μεταφέρθηκε στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα και από τότε καλλιεργείται κυρίως σαν διακοσμητικό είδος. Κατάλληλο για εδάφη υγρά αυτό το είδος έχει μεγάλα φύλλα, λεία και βαθυπράσινα. Ανθίζει στις αρχές του Ιουνίου.
Τίλιον το καρδιόφυλλον (Tillia cordata) Μικρότερο από το προηγούμενο είδος έχει «κόμη» διαφόρων σχημάτων μερικές φορές απλωτή και άλλοτε συμπαγή και προεκτεινόμενη προς τα επάνω. Εξάλλου τα φύλλα είναι πιο μικρά, βαθυπράσινα, λεία και γυαλιστερά στην επάνω επιφάνεια και γλαυκοπράσινα στην κάτω. Η έλλειψη υγρασίας τυπικό φαινόμενο της πεδιάδας και προπάντων των δρόμων της πόλεως μπορεί να προκαλέσει πρώιμη πτώση των φύλλων. Καταγόμενο από βουνά όχι πολύν ψηλά και διαδομένο σ’όλη την Ευρώπη αυτό το είδος της φλαμουριάς προσαρμόζεται σε πυριτικά εδάφη. Ανθίζει τον Ιούνιο-Ιούλιο.
Τίλιον το έμμισχον (Tilia petiolaris) Το είδος αυτό της ασημόχρωμης φλαμουριάς έχει «κλαίουσα κόμη» και απαντά αυτοφυές στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Έχει κλαδιά ασύμμετρα μισολυγισμένα προς τα κάτω και φύλλα που κρέμονται από μακρύ μίσχο.
Τίλιον το πλατύφυλλον (Tilia platyphyllos) Είναι το πιο διαδεδομένο είδος στην Ευρώπη και σαν διακοσμητικό αλλά και σαν αυτοφυές. Το συναντάμε σ’ολη την Ευρώπη στις περιοχές με λόφους και χαμηλά βουνά προπάντων στις κοιλάδες σε ζώνες υγρές και σε εδάφη κατά προτίμηση αργιλώδη, πλούσια σε άλατα, υγρά αλλά μαλακά. Με διαστάσεις μεγαλύτερες από το Τίλιον το καρδιόφυλλον (T.cordata) το είδος αυτό ξεχωρίζει επίσης επειδή τα νεαρά κλαδιά του είναι σκεπασμένα μ’ένα λεπτό χνούδι. Τα φύλλα μεγάλα καρδιόσχημα και πολύ μυτερά έχουν έντονο πράσινο χρώμα στην επάνω επιφάνεια και πιο ανοιχτό με άσπρο χνούδι στις άκρες των νευρώσεων στην κάτω. Ανθίζει στο τέλος του Μαΐου.
Τίλιον το εριώδες (Tilia tomentosa). Καταγόμενη από την ανατολική Ευρώπη και αυτοφυόμενη σήμερα σ’ολο το νοτιοανατολικό τμήμα της Ευρώπης και τη Μικρά Ασία η ασημόχρωμη φλαμουριά αντέχει περισσότερο στην ξηρασία, στην έλλειψη ατμοσφαιρικής υγρασίας και στην μόλυνση των πόλεων, σε σύγκριση με όλα τα προηγούμενα είδη. Επιβλητική με την πυραμιδοειδή «κόμη της» και τα εύρωστα κλαδιά της, μπορεί να φτάσει σε ύψος 30μ. Τα νεαρά κλαδιά είναι σκεπασμένα με πυκνό χνούδι όπως επίσης και η κάτω επιφάνεια των φύλλων που μοιάζει σχεδόν άσπρη κάνοντας αυτό το είδος να ξεχωρίζει και από μακριά.


Tilia Platyphyllos.
Κάπου στην Ευρώπη σε !!!!!!!! σοβαρά
 Φυτώρια, γιά σοβαρές κατασκευές τοπίου 
 Τεχνική της καλλιέργειας
Η φλαμουριά προτιμάει εδάφη ασβεστώδη, ελαφρά, αργιλώδη όχι συμπαγή πλούσια σε άλατα, βαθιά, υγρά, αλλά με καλή αποστράγγιση. Προσαρμόζεται σε κλίματα εύκρατα δροσερά και υγρά.
Σε νεαρή ηλικία είναι πιο ευαίσθητη στον παγετό και την ξηρασία αλλά μεγαλώνοντας αυξάνεται και η ανθεκτικότητα της παρ’ολο που μπορεί να υποστεί ζημιές (πρόωρη πτώση ή αποξήρανση των φύλλων) από έλλειψη ατμοσφαιρικής υγρασίας. Γι’αυτό ακριβώς πρέπει να θυμάστε ότι τα χνουδωτά είδη έχουν μεγαλύτερη αντοχή. Αντέχει ακόμα και σε σκιερά μέρη κυρίως στη νεαρή ηλικία, αλλά ευδοκιμεί και σε ηλιόλουστες θέσεις όπου μπορεί ν’αναπτύξει μια πλατύτερη «κόμη».
Η φλαμουριά αντέχει πολύ καλά τα κλαδέματα ακόμα και τα πολύ «αυστηρά» και είναι σε θέση ν’αναπτύξει νέους δυνατούς βλαστούς. Μερικές φορές όμως αυτή η ικανότητα θεωρείται μειονέκτημα γιατί σχηματίζονται πολλά κλαδιά και στη βάση του κορμού ο οποίος παραμορφώνεται και αποκτά μια όψη εξαιρετικά αντιαισθητική. Στην περίπτωση που δέντρα είναι άρρωστα ή έχουν υποστεί ζημιές συχνά ένα κορυφολόγημα ή ένα «αυστηρό» κλάδεμα μπορεί να καλυτερεύσει αποφασιστικά την κατάσταση. Η φλαμουριά μπορεί να κλαδευτεί ακόμα και σύριζα οπότε υποβοηθείται ο σχηματισμός πολυάριθμων στελεχών μικρής διαμέτρου αντί για ένα μόνο χοντρό κορμό.

Ζωικοί εχθροί και ασθένειες
Από τους πιο γνωστούς ζωικούς εχθρού που προσβάλλουν τη φλαμουριά τη πρώτη θέση έχουν σίγουρα οι αφίδες οι οποίες το καλοκαίρι καλύπτουν τα φύλλα με μια ζαχαρώδη ουσία όμοια με μέλι (ονομάζεται μελιτούρα) που στάζει σε λεπτότατες σταγόνες κάτω από το δέντρο.
Δεν υπάρχει τρόπος ριζικής καταπολεμήσεως αυτών των μολύνσεων εκτός από το να χρησιμοποιήσει κανείς είδη ανθεκτικά σ’ αυτές τις προσβολές. Αν οι αποικίες των αφίδων είναι εκτεθειμένες μπορείτε να καταφύγετε στις σοβαρότερες περιπτώσεις σε ψεκασμό με φυτοφάρμακα που έχουν σαν βάση τη νικοτίνη ή το Μαλάθειο.

Πολλαπλασιασμός
Πολλαπλασιάζεται με σπόρο, σε σπορεία με χώμα γόνιμο και μαλακό όπου το φυτό μένει για δύο χρόνια και κατόπιν μεταφυτεύεται στο φυτώριο. Επίσης πολλαπλασιάζεται με μόσχευμα σε ανάλογο μείγμα (ακόμα και μεγάλα κλαδιά 3-4μ ύψους με 5-6 εκατ. διάμετρο αν φυτευτούν στην οριστική θέση στο τέλος του χειμώνα ριζώνουν πολύ εύκολα.

ΚΕΡΚΙΣ - ΚΕΡΚΙΔΑ-ΚΟΥΤΣΟΥΠΙΑ (Cercis siliquastrum)

ΚΕΡΚΙΣ - ΚΕΡΚΙΔΑ (Cercis)


Οικογένεια : Παπιλιονιδών ή Ψυχαθών (Papillionaceae)

Κοινό όνομα : Κουτσουπιά δέντρο του Ιούδα

(Judas Tree - Albero di Juda – Arbol del Amor )

Γένος με 7 είδη φυλλοβόλων δέντρων. Οι διακλαδώσεις είναι ελικοειδείς και τα λουλούδια εμφανίζονται στα τέλη της ανοίξεως πριν από τα φύλλα. Το είδος που καλλιεργείται περισσότερο διαδομένο σ’ολες τις μεσογειακές περιοχές είναι η Κερκίς ή κερατονιοειδής (Cercis siliquastrum).

Είδη και ποικιλίες

Κερκίς η καναδική (Cercis canadensis). Το είδος αυτό που προέρχεται από τη βόρεια Αμερική, όπου φυτρώνει μόνο-του φτάνει το ύψος των 6-8μ. Έχει ζωηρά πράσινα φύλλα και ανοιχτά ροζ λουλούδια. Αντέχει αρκετά καλά στο κρύο. Η ποικιλία «Λευκή» (Alba) έχει άσπρα λουλούδια.


Δυο χιλιάδες μικρές Κουτσουπιές ετοιμες
για να φυτευθούν στά φυτώριά μας.
 Κερκίς η βορτυοειδής (Cercis racemosa). Το δέντρο αυτό που κατάγεται από την Κίνα έχει ύψος 8-10μ. Γενικά είναι αρκετά ανθεκτικό αλλά ευαίσθητο στο κρύο. Τα φύλλα είναι βαθυπράσινα με την κάτω επιφάνεια σκεπασμένη από λεπτό χνούδι. Τα λουλούδια είναι ενωμένα σε μεγάλους βότρεις κρεμάμενους προς τα κάτω σε έντονο ροζ χρώμα.

Κερκίς η κερατονιοειδής (Cercis silliquastrum). Είναι η κοινή κουτσουπιά ή δέντρο του Ιούδα που ονομάζεται έτσι επειδή σύμφωνα με την παράδοση ο Ιούδας αφού πρόδωσε το Χριστό κρεμάστηκε στα μαύρα, ελικοειδή κλαδιά του. Έχει ύψος 4-6μ και κατάγεται από τη Μέση Ανατολή. Ο κορμός συχνά κυρτός είναι πολύ ελικοειδής και χωρίζεται αρκετά κοντά στο έδαφος σε χοντρά κλαδιά ακανόνιστου σχήματος. Η φλούδα είναι μαύρη και παρουσιάζει ρωγμές. Τα πιο νεαρά κλαδιά είναι σκούρα κόκκινα. Η «κόμη» (διαμέτρου 3-4,5μ) είναι πλατιά. Τα φύλλα πράσινα-μπλέ έχουν σχήμα καρδιάς ή νεφρού και μακρύ μίσχο. Το φύλλωμα δεν είναι πυκνό και τα κλαδιά διακρίνονται εύκολα. Τα λουλούδια πολύ όμορφα έχουν ροζ –πορφυρό χρώμα μήκους 0,5-1εκατ και είναι ενωμένα σε μικρές ομάδες. Ανοίγουν το Μάιο απευθείας από τα κλαδιά πριν εμφανιστούν τα φύλλα. Η ανθοφορία είναι άφθονη. Το καλοκαίρι σχηματίζονται οι καρποί που είναι πεπλατυσμένοι χέδροπες, κρεμαστοί μήκους 7-10 εκατ αρχικά πράσινοι και ύστερα όταν ωριμάσουν καφέ. Περιέχουν καμιά δεκαριά μαύρους σπόρους με ωοειδές σχήμα και μένουν στο φυτό ως την επόμενη άνοιξη. Η κουτσουπιά καλλιεργείται κυρίως για την όμορφη ανθοφορία της. Μια από τις ωραιότερες ποικιλίες της είναι η «Λευκή Δύση» (Alba West) με άσπρα λουλούδια.

Κέρκις η σινική (Cercis sineusis). Κατάγεται από την Κίνα και την Ιαπωνία και μπορεί να φτάσει το ύψος των 15μ αλλά δεν είναι πολύ εύρωτη. Συχνά παίρνει τη μορφή πολύ απλωτού δενδρυλλίου. Τα φύλλα μάλλον δερματώδη είναι γυαλιστερά πράσινα και το φθινόπωρο γίνονται κίτρινα. Τα λουλούδια είναι ρόζ-μοβ με λίγες ή πολλές άσπρες ραβδώσεις. Είναι πολύ ευαίσθητη στο κρύο και μπορεί να καλλιεργηθεί στο ύπαιθρο μόνο στις ζεστές περιοχές.

Τεχνική της καλλιέργειας

Η κερκίς αναπτύσσεται καλά σε όλες τις μεσογειακές χώρες. Φυτεύεται τον Οκτώβριο ή το Μάρτιο-Απρίλιο σε όλα τα έδάφη του κήπου αλλά είναι προτιμότερα τα ελαφρά, αμμώδη ή ασβεστώδη. Φυτεύεται σε ζεστή και ηλιόλουστη θέση επειδή δεν αντέχει πολύ στο κρύο κυρίως όταν είναι σε νεαρή ηλικία. Μπορεί να φυτευτεί κατά μικρές ομάδες μεμονωμένη ή σε γραμμές.

Πολλαπλασιασμός

Μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπόρο. Η σπορά γίνεται τον Μάρτιο σε δοχεία τοποθετημένα σε κασόνια. Όταν τα φυτά είναι αρκετά μεγάλα για να μεταφυτευτούν τοποθετούνται σε γλάστρες που παραχώνονται στο ύπαιθρο σε φυτώριο (καλό είναι να κόβεται η άκρη της ρίζας). Ύστερα από δύο χρόνια μπορούν να φυτευτούν στην οριστική τους θέση. Μερικές ποικιλίες μπορούν να πολλαπλασιαστούν και με μοσχεύματα που λαμβάνονται από ποώδεις βλαστούς.

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ
www.delta-trees.com

FACEBOOK

About Us

Η φωτογραφία μου
ATHENS, ATTICA GREECE, Greece
OFFICE :Square Tsokri1 & Sigrou Ave 11742 Athens - Greece EXHIBITION HALL : 28 KM National Road Athens – Lamias 19014 Κιν.0030/6973392234 delta-trees@hotmail.com info@delta-trees.com www.delta-trees.com

ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ ΑΡΘΡΑ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ ΑΡΘΡΑ

Φυτά και Φυτώρια στον κόσμο

Vivai piante - plantas de viveros - plantes de vivers - viveiros de plantas - bimëve çerdhe - مشاتل النباتات - растения разсадници- pépinières de plantes - Pflanzen Baumschulen - געוויקסן נערסעריז - planter planteskoler - צמחים במשתלות – puukoolides - 植物の保育園 - pembibitan tanaman- plandlanna plandaí - plöntur nurseries - 植物苗圃 - rasadnicima biljke - augu audzētavas - гадавальніка раслін - augalų medelynai - Planter barnehageplanten kwekerijenr - planten kwekerijen - meithrinfeydd planhigion - növények faiskola - розплідники рослин - گیاهان گلخانه ها - szkółki roślin - pepiniere de plante - питомники растений - постројења вртићи - растенија расадници - rastliny škôlky - rastline drevesnice - mimea vitalu - växter plantskolor – ชำพืช - bitkiler kreşler - rostliny školky - halaman nurseries - kasvien taimitarhat

Blog Archive