Οικογένεια : Μαγνολίδες (Magnoliaceae)
Γένος που περιλαμβάνει μόνο δύο είδη δέντρων τα οποία είναι εξαιρετικά διακοσμητικά. Καλλιεργούνται για το ωραίο τους φύλλωμα που παίρνει το φθινόπωρο χρυσοκίτρινες αποχρώσεις και για τα χαρακτηριστικά λουλούδια τους τα οποία μοιάζουν με τουλίπες. Από τα δύο αυτά είδη μόνο το Λειριόδενδρον το τουλιπανθές (Liriodendrous tulipifera) που κατάγεται από τη βόρεια Αμερική ευδοκιμεί στο κλίμα της Ευρώπης όπου είναι πολύ διαδομένο στους κήπους και τα πάρκα. Πρόκειται για ένα δέντρο ύψους 30-40 εκατ με ευθύ κορμό χωρίς πολλές διακλαδώσεις ανερχόμενα κλαδιά και κάπως απλωτή πυραμιδοειδή «κόμη». Έχει λείο και μαυριδερό φλοιό και μάλλον μεγάλα έμμισχα φύλλα με 4 σχεδόν τριγωνικούς λοβούς από τους οποίους οι 2 ανώτεροι σχηματίζουν έναν «ακρωτηριασμένο» λοβό που δίνει στο φύλλο ένα σχήμα σχεδόν τετράγωνο. Το φύλλωμα έχει ζωηρό πράσινο χρώμα το καλοκαίρι ενώ το φθινόπωρο παίρνει μια όμορφη χρυσοκίτρινη απόχρωση. Παρουσιάζει όμορφα αρωματικά και αρκετά μεγάλα μονήρη λουλούδια σε σχήμα τουλίπας με 6 κίτρινα πέταλα και διάφορες αποχρώσεις από το πορτοκαλί ως το πρασινωπό. Τα δέντρα αρχίζουν να ανθίζουν σε ηλικία 15 χρονών. Η ανθοφορία παρατηρείται από τον Μάιο ως τον Ιούλιο.
Από τις πολυάριθμες ποικιλίες του είδους αναφέρουμε την «Κορυφαία» ή «Πυραμιδοειδή» (Pyramidale) με όρθια κλαδιά κατάλληλη για καλλιέργεια σε περιορισμένους χώρους μαζί με άλλα δέντρα. Την ποικιλία με «Χρυσή Παρυφή» (Aureo-Marginata) με φύλλα διάστικτα την άνοιξη και την Ακεραιόφυλλη (Integrifolium) με φύλλα χωρίς λοβούς.
Τεχνική της καλλιέργειας
Τα λειριόδεντρα χρειάζονται βαθιά, δροσερά και γόνιμα εδάφη καθώς και ηλιόλουστες απάνεμες θέσεις. Σε ευνοϊκές συνθήκες η ανάπτυξη τους είναι μάλλον γρήγορη. Όπως η λικιδάμβαρη μαζί με την οποία καλλιεργείται συχνά στα πάρκα επειδή έχουν τις ίδιες περιβαλλοντολογικές απαιτήσεις αναπτύσσεται καλύτερα κοντά σε μικρές λίμνες και σε ρυάκια. Δεν αντέχει τα κλαδέματα και μάλιστα μεγαλώνει καλύτερα και πιο γρήγορα αν δεν πειράξετε καθόλου την κόμη του.
Πολλαπλασιασμός
Το είδος αυτό πολλαπλασιάζεται με σπόρο. Η σπορά γίνεται το φθινόπωρο σε ένα μείγμα από χώμα και τύρφη και οι σπόροι φυτρώνουν την επόμενη άνοιξη. Στο σημείο αυτό υπάρχουν δύο δυνατότητες να συνεχιστεί η καλλιέργεια του σπορείου στο ύπαιθρο ( τα μικρά φυτά προστατεύονται μ’ένα στρώμα ξερών φύλλων αλλά ο τρόπος αυτός συνεπάγεται κινδύνους τη στιγμή της μεταφυτεύσεως. Ο δεύτερος τρόπος είναι να μεταφυτευτούν τα μικρά φυτά σε γλάστρες όπου θα διατηρηθούν μέχρι την στιγμή που θα φυτευτούν στην οριστική τους θέση.
Για να πολλαπλασιάσει και να διατηρήσει κανείς σταθερά τα χαρακτηριστικά των ποικιλιών θα πρέπει να εμβολιάσει την επιθυμητή ποικιλία χρησιμοποιώντας σαν υποκείμενο δενδρύλλια του είδους Λειριόδενδρον το τουλιπανθές (L.tulipiflera)
Λίγα φυτά υπάρχουν στον ιστό της πόλης. Μερικά είναι στο πεζοδρόμιο σε κάποιο μικρό δρόμο στο Χαλάνδρι, Το άνθος τους οπως βλέπετε και στην φωτογραφία είναι υπέροχο.
0 σχόλια