Ροβινία-Ροβίνια (Robinia)
Γαλλ. Robinier, Acacia η Faux Acacia, Αγγλ. Locust-Tree
Οικογένεια : Ψυχανθή ή Παπιλιονίδες (Papilionaceae)
Κοινά ονόματα : ακακία, σαλκίμι (Β.Ελλάδα), ψευδακακία
Γένος που περιλαμβάνει 20 είδη δέντρων και θάμνων φυλλοβόλων πολύ ανθεκτικών κα διακοσμητικών. Οι ροβινίες μπορούν να φτιάξουν σε ύψος 25μ και έχουν συνήθως όρθιο και λυγερό κορμό με διάμετρο 80περίπου εκατ.
Οι διακλαδώσεις πολύ μικρότερων διαστάσεων είναι συνεστραμμένες και γωνιώδεις ενώ η κόμη παρουσιάζεται ασύμμετρη και όχι πυκνή. Τα φύλλα είναι περιττόληκτα πτερωτά και αποτελούνται από 7 ως 21 μικρά ωοειδή φυλλάρια με ακέραιες παρυφές και υποκύανο χρώμα στην επάνω επιφάνεια και ωχροπράσινο στην κάτω. Οι παραφυάδες και τα νεαρά δενδρύλλια είναι εφοδιασμένα με σκληρά και μυτερά αγκάθια (που στην πραγματικότητα είναι μεταμορφωμένα παράφυλλα) τα οποία όμως μπορούν να παραμείνουν για αρκετά χρόνια πάνω στο δέντρο με αποτέλεσμα να καθιστούν δύσκολη τη χρησιμοποίηση των κορμών και των κλαδιών.
Τα λουλούδια συνήθως άσπρα και πολύ αρωματικά είναι ενωμένα σε μακριούς κρεμάμενους βότρεις που ανοίγουν από τον Μαίο ως τον Ιούλιο. Είναι πολύ πλούσια σε νέκταρ γι αυτό και τα επισκέπτονται οι μέλισσες που παράγουν ένα μέλι (αρκετά καλό αν είναι αγνό) ρευστό, διάφανο και αρωματικό. Οι καρποί σχηματίζονται μετά την ανθοφορία είναι σκουρόχρωμοι, συμπιεσμένοι και δερματώδεις λοβοί μήκους 5-10 εκατ που περιέχουν 10 περίπου μικρούς, μαύρους, γυαλιστερούς σπόρους.
Εισήχθη κατά τον (Π. Γ. Γεννάδιο Λεξικόν φυτολογικόν σελίς 829), στην Ευρώπη το 1637 από τον Γάλλο Robin τότε Διευθυντή του Jardin des Plantes στο Παρίσι.
Είδη και ποικιλίες
Ροβινία η τριχωτή η χνοώδης (Robinia hispida).
Θαμνώδες είδος που είναι γνωστό και σαν ροζ ακακία που κατάγεται από τη Φλόριντα και τη Βιρτζίνια. Έχει μακριά και εύθραυστα κλαδιά σκεπασμένα μ ένα σκληρό, κοκκινωπό χνούδι. Τα φύλλα αποτελούνται από 10-15 φυλλάρια ενώ τα λουλούδια μεγάλα και ενωμένα σε μακριούς, μασχαλιαίους βότρεις έχουν φωτεινό ροζ χρώμα.
Από τις διάφορες ποικιλίες του είδους αυτού αναφέρουμε τη «Γόνιμη»(Fertillis) με έντονα ροζ λουλούδια. Τη Γόνιμη- Μνημείο (Fertilis Monument) με κλαδιά σε σχήμα πυραμίδας και ροζ –λιλά λουλούδια . Τη Μεγανθή (Grandflora) με πολύ μεγάλα ροζ λουλούδια και τη Μακρόφυλλη (Macriphylla) με γρήγορη ανάπτυξη.
Ροβινία η ψευδακακία (Robinia pseudoacacia).
To είδος αυτό που κατάγεται από τις ανατολικές περιοχές των Η.Π.Α. έχει μια εκπληκτική διάδοση στην Ευρώπη όπου βρήκε ένα κλίμα ακόμα πιο ευνοϊκό απ’ότι στους τόπους της καταγωγής του. Προσαρμόστηκε τόσο πολύ στα κλίματα της Ευρώπης ώστε σήμερα μπορεί να το βρεί κανείς σε διάφορα μέρη ακόμα και σαν ζιζάνιο. Επίσης έχει διαδοθεί μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα στη βόρεια Αφρική και στις εύκρατες ζώνες της Ασίας. Φτάνει σε ύψος 20-25μ και έχει όρθιο κορμό, καστανόχρωμο φλοιό με βαθιές σχισμές και αγκαθωτά κλαδιά. Τα φύλλα αποτελούνται από 17-23 ωοειδή φυλλάρια ενώ τα λουλούδια άσπρα και αρωματικά είναι ενωμένα σε βότρεις. Από το είδος αυτό προέρχονται οι ποικιλίες όπως η Μπεσονιάνα (Bessoniana) με συμπαγή σφαιρική κόμη και μικρά αγκάθια η Ντεκαισνεάνα (Decaisneana) εύρωστη με πλούσια ανθοφορία και χαριτωμένους βότρεις με ροζ λουλούδια η Μιμοζόφυλλος (Mimosaefolia) με εμφάνιση θάμνου και αργή ανάπτυξη, κλαδιά λεπτά ανοιχτά και πολύ λεπτά φύλλα η Πυραμιδοειδής (Pyramidallis) που μοιάζει σαν λεύκα χωρίς αγκάθια μάλλον εύθραυστη η Αειανθής (Semperflorens) εύρωστη σχεδόν χωρίς αγκάθια με άσπρα λουλούδια που διατηρούνται όλο το καλοκαίρι. Ιδιαίρερη ποικιλία είναι η σκιαδιοφόρος var. Umbraculifera με κόμη σφαιρική ελαφρά συμπιεσμένη πολυάριθμες διακλαδώσεις και χωρίς αγκάθια κατάλληλη για δεντροστοιχίες γνωστή στους από Κωνσταντινούπολη πρόσφυγες ως ομπρέλα ρεμοκλαδής ( var. Pendula ). Άλλες ποικιλίες κατά τον Δ. Καββάδα (Βοτανικό Φυτολογικό Λεξικό σελίς 3420), είναι η Ροβίνια η Ουλρικιάνειος ( Urliciana), η Ούλη (Crispa), η Πορφυρά (Purpurea) και τέλος η Μονόφυλλη (Monophylla) που παρά το όνομα της τα φύλλα της αποτελούνται από 3 ή 5 περιττόληκτα φτερωτά φυλλάρια. Το είδος Robinia Pseudoacacia Casque Rouge είναι ίσως η ποικιλία με την ωραιότερη ανθοφορία με άνθη ροζ-μωβ χρώματος. Επίσης υπάρχουν και μερικές ποικιλίες που καλλιεργούνται για το φύλλωμα τους όπως η Χρυσή (Aurea) με κίτρινα φύλλα.
Τεχνική της καλλιέργειας
Η ροβίνια προσαρμόζεται εύκολα σε οποιοδήποτε έδαφος με εξαίρεση τα τυρφώδη και εκείνα που έχουν υπερβολικό ενεργό ασβέστιο. Αγαπάει τις προσήλιες θέσεις και είναι ανθεκτική στο κρύο. Η βλαστητική της περίοδος αρχίζει μάλλον αργά στα μέσα της ανοίξεως και αποβάλλει τα φύλλα της νωρίς το φθινόπωρο. Συνήθως δεν χρειάζεται ποτίσματα και αντέχει στην ξηρασία επειδή οι ρίζες της φτάνουν σε βάθος 7-8μ.
Πολλαπλασιασμός
Η εξαιρετικά μεγάλη ικανότητα της ροβινίας να βγάζει κλαδιά από τα κούτσουρα και παραφυάδες από τη ρίζα της επιτρέπει να πολλαπλασιάζεται μόνη της και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που είναι δύσκολο να ελέγξει κανείς την εξάπλωση της όταν βρεθεί σε κατάλληλο περιβάλλον. Μπορείτε να φυτέψετε παραφυάδες ή μοσχεύματα που τα έχετε τοποθετήσει για ριζοβόληση τον προηγούμενο χρόνο.
Για τον πολλαπλασιασμό των ποικιλιών όμως χρησιμοποιείται συνήθως εμβόλιο με μάτι ή με εγκεντρισμό πάνω στο είδος Ροβινία ή ψευδοκακία που προέρχεται από σπόρο (ο εμβολιασμός γίνεται την άνοιξη ή τον χειμώνα)
Η σπορά γίνεται την άνοιξη σε καλοδουλεμένο χώμα στα πεταχτά ή σε μικρούς λάκκους. Η ανάπτυξη των δενδρυλλίων είναι εξαιρετικά γρήγορη.
0 σχόλια