Οικογένεια: Ψυχανθή ή Παπιλιονίδες (Papilionaceae)
Γένος που περιλαμβάνει 50 είδη
δεντρωδών ή θαμνωδών φυτών, τα οποία μπορεί να είναι ανθεκτικά ή ευαίσθητα,
αειθαλή ή φυλλοβόλα και, μερικές φορές, αγκαθωτά. Τα φύλλα τους, εναλλασσόμενα και περιττόληκτα
φτερωτά, μερικές φορές φέρουν δύο μικρά παράφυλλα, που σχηματίζονται συνήθως
από δύο αντίθετα φυλλάρια. Τα λουλούδια
εμφανίζονται ενωμένα σε επάκριες ή μασχαλιαίες βοτρυοειδείς ή φοβοειδείς
ταξιανθίες, που συχνά περιβάλλονται από βράκτεια. Οι κάλυκες των λουλουδιών έχουν σχήμα
καμπανούλας ή μικρού κύπελλου. Οι καρποί
είναι λοβοί, μάλλον επιμήκεις, χοντροί και σαρκώδεις. Σε ορισμένα είδη οι λαβοί φέρουν στενώσεις,
που τους υποδιαιρούν σε άρθρα, τα οποία μερικές φορές είναι εφοδιασμένα με
πτερύγια.
Είδη και ποικιλίες
Σοφόρα η ιαπωνική (sophora japonica). Pagoda Tree. Το είδος αυτό, που κατάγεται από
την Κίνα, την Κορέα και την Ιαπωνία, ήρθε στην Ευρώπη κατά τον 8ο
αιώνα. Πρόκειται για δέντρο ύψους 6-12
μ. (μπορεί να φτάσει και τα 25 μ.) με πλατιά και πυκνή στρογγυλή «κόμη»
(διαμέτρου 5-10 μ.). Ο κορμός του,
κυλινδρικός και ευθύς, περιβάλλεται από φλοιό με αβαθείς, επιμήκεις
ρωγμές. Τα φύλλα είναι περιττόληκτα
φτερωτά και αποτελούνται από 9 ή 13 ωοειδή φυλλάρια, λεία και ζωηρά πράσινα
στην επάνω επιφάνεια και στην κάτω γλαυκά και ελαφρώς χνουδωτά. Μοιάζουν πολύ με τα φύλλα της ροβινίας
(ψευδακακίας) μόνο που δεν έχουν αγκάθια.
Το καλοκαίρι παρουσιάζει λευκά – υποκίτρινα λουλούδια, ενωμένα σε αραιές
κρεμασμένες βοτρυοειδείς ταξιανθίες.
Κατά το φθινόπωρο παράγει πράσινους σαρκώδεις λοβούς, που περιέχουν 1-5
νεφροειδείς σπόρους. Από το είδος αυτό
έχουν δημιουργηθεί και ποικιλίες με κρεμάμενα προς τα κάτω κλαδιά (κλαίουσες)
και ποικιλίες με φύλλα διάστικτα με λευκές κηλίδες.Σοφόρα η μικρόφυλλος (sophora microphylla). Γνωστή και σαν Σοφόρα η τετράπτερος μικρόφυλλος (S. tetraptera microphylla), το είδος αυτό κατάγεται από τη Νέα Ζηλανδία και αναπτύσσεται σε ύψος 2-3 μ. Πρόκειται για θάμνο ή μικρό δέντρο με λεπτά, γωνιώδη κλαδιά και περιττόληκτα φτερωτά φύλλα, που αποτελούνται από πολυάριθμα, μικρά, ωοειδή φυλλάρια. Τα λουλούδια του έχουν κίτρινο χρώμα και εμφανίζονται ενωμένα σε κρεμάμενες, βοτρυοειδείς ταξιανθίες. Ανθίζει κατά τον Απρίλιο – Μάιο. Οι λοβοί υποδιαιρούνται σε άρθρα, από τα οποία το καθένα είναι εφοδιαμένο με πτερύγια.
Σοφόρα η χνοώδης (Sophora pubescens). Σύμφωνα με τη γνώμη μερικών βοτανολόγων, το είδος αυτό είναι ποικιλία της Σοφόρας της ιαπωνικής. Πρόκειται για δέντρο με στρογγυλή «κόμη» και όρθια κλαδιά. Τα λουλούδια του έχουν λευκορόδινο χρώμα, έντονο βιολετί στην ποικιλία “Violaceae” και εμφανίζονται ενωμένα σε μεγάλες φόβες.
Σοφόρα η δευτερανθής (sophora secundiflora). Αειθαλές είδος που κατάγεται από το Μεξικό. Έχει χαρακτηριστικά δερματώδη φύλλα και βιολετιά λουλούδια, ενωμένα σε επάκριες φόβες.
Τεχνική της καλλιέργειας
Οι σοφόρες φυτεύονται κατά τον Μάρτιο
– Απρίλιο σε καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη και σε μέρη προσήλια και
προφυλαγμένα. Το είδος Σοφόρα η ιαπωνική
(S. japonica) που είναι και το πιο διαδομένο,
ευδοκιμεί σε γόνιμα, βαθιά και ελαφρά ασβεστώδη εδάφη, αλλά όχι σε αργιλώδη.
Πολλαπλασιασμός
Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρο
κατά τον Μάρτιο – Απρίλιο σε κασόνια ή σε ψυχρό θερμοκήπιο. Τα νεαρά φυτά μεταφυτεύονται ένα-ένα σε
γλάστρες και στη συνέχεια σε φυτώρια, όπου και παραμένουν για 2-3 χρόνια πριν
να φυτευθούν στην οριστική τους θέση.
0 σχόλια